Jak zadbać o zdrowy rzepak po zimie?
Ochrona rzepaku jest niezwykle ważna w kontekście budowania plonu. Wiosną powinna ona zależeć od kondycji roślin oraz presji chorób z okresu przezimowania.
Jesienne lustracje rzepaku powinny skupiać się na ocenie zdrowotności liści sercowych w rozecie, ocenie właściwego rozwoju szyjki korzeniowej, oraz stopnia porażenia liści przez sprawców suchej zgnilizny kapustnych (Leptosphaeria spp.) i czerni krzyżowych (Alternaria spp.).
Należy także zwrócić uwagę na przebarwienia liści, które mogą świadczyć o obecności wirusa żółtaczki rzepy (na odmianach bez tolerancji na tego wirusa).
Jesienny właściwie wykonany zabieg fungicydowy powinien zadbać o to, aby szyjka korzeniowa nie była wzniesiona nad powierzchnię gleby oraz zahamować rozwój grzybów. Odpowiednie nawożenie mikroelementami i zabezpieczenie rośliny przed zimą jest kluczowe, ponieważ rzepak buduje plon już od jesieni. Rośliny w dobrej kondycji jesiennej zapewniają odpowiednie przezimowanie.
Wiosną, na podstawie stanu plantacji, należy podejmować decyzje dotyczące doboru zabiegów ochrony i nawożenia mikroelementami roślin. Przed rozpoczęciem działań należy sprawdzić, czy:
- na plantacji uprawiana jest odmiana, która posiada gen odporności na L. Maculans, czyli na patogen, wywołujący suchą zgniliznę kapustnych,
- stopień porażenia L. Maculans patogen wywołujący suchą zgniliznę kapustnych,
- liście roślin są przebarwione, uszkodzone po okresie zimowym, ocenić ogólny wygląd rośliny,
- policzyć obsadę i ocenić, czy zapewni uzyskanie dobrego plonu,
- ocenić stopień porażenia roślin przez choroby, w tym sprawdzić, czy na plantacji nie występują objawy kiły kapusty,
W planowaniu wiosennej ochrony należy także rozważyć, czy istnieje ryzyko zagrożenia przez sprawcę cylindrosporiozy. Do zabiegu należy użyć fungicydu złożonego z dwóch substancji czynnych, z różnych grup chemicznych. Wskazane jest także, aby fungicyd zawierał co najmniej jedną substancję wykazującą działanie układowe. W przypadku stwierdzenia obecności sprawcy kiły kapusty, jedynym skutecznym rozwiązaniem w rejonach, gdzie choroba występuje jest uprawa odmian o podwyższonej odporności na porażenie przez Plasmodiophora brassicae, pierwotniaka, który jest odpowiedzialny za wywołanie choroby. Jeżeli pomimo objawów, kondycja roślin rokuje ich rozwój, należy skupić się na stymulacji do wzrostu systemu korzeniowego poprzez dobranie odpowiedniego odżywiania dolistnego z udziałem fosforu oraz hormonu cytokininy wpływających na rozwój systemu korzeniaowego (C-weed).
Jak skutecznie chronić rzepak przed chorobami grzybowymi wiosną?
Już od tego sezonu w portofio produktowym firmy Agrochest są dostępne, oprócz technologii konwencjonalnej, rozwiązania hybrydowe, w których ochrona chemiczna jest wsparta preparatami alternatywnymi. Jest to odpowiedź na wymagania w stosunku do zminimalizowania użycia chemicznych środków ochrony roślin.
Technologia zawiera takie preparaty jak:
MAGNELLO 350 EC (difenokonazol – 100 g/l, tebukonazol – 250 g/l) – fungicyd o działaniu grzybobójczym, wykazujący działanie zapobiegawcze i interwencyjne, przeznaczony do ochrony rzepaku ozimego przed chorobami grzybowymi, wykazuje działanie regulacyjne łan.
HEPTAPLANT (miedź skompleksowana kwasem heptaglukonowym, miedź (Cu) całkowicie rozpuszczalna w wodzie – produkt zawierający wysoko przyswajalny kompleks miedzi, o działaniu systemicznym, pełniący funkcje odżywcze, poprawiający zdrowotność rośliny, utrudniający porażenie przez patogeny. Czynnikiem kompleksującym jest kwas heptaglukonowy, który penetrując kutikulę zwiększa pobieranie miedzi przez komórki roślinne, powoduje jej translokowanie po całej roślinie (w górę i w dół). Indukuje syntezę fitoaleksyn, głównie terpenoidów.
Jak ochronić plantacje rzepaku przed szkodnikami?
Kolejnym aspektem jest ochrona insektycydowa sprawiająca dużo więcej trudności po wycofaniu produktów zawierających fosforoorganiczną substancję aktywną. W poborze insektycydów pozostają pyretroidy. Produkty z tej grupy chemicznej wykazują coraz mniejszą skuteczność działania. Odpowiedzią na potrzeby plantatorów są fizyczne metody zwalczania isektów (chowaczy).
Najwyższą skuteczność uszykuje się poprzez łącznie pyretroidu z preparatem o działaniu fizycznym.
Chowacz czterozębny występuje powszechnie w całym kraju, a cechą odróżniającą jego żerowanie od szkód wyrządzonych przez brukwiaczka jest fakt, że łodygi rzepaku rosną cały czas prosto, podczas gdy przy żerowaniu pierwszego z chowaczy wiosennych (brukwiaczka) wyginają się w literkę ,,S”. W wyniku silnych uszkodzeń dochodzi do zahamowania wzrostu, łamania się łodyg i liści. Chowacz czterozębny może być także przyczyną infekcji wtórnych rzepaku powodowanych głównie w dolnej części łodyg przez sprawców suchej zgnilizny i zgnilizny twardzikowej.
Poniżej proponowana technologia zwalczania chowacza w rzepaku.
Preparat Bonanza nie jest chemicznym środkiem ochrony. Stosowanie preparatu jest metodą alternatywną (fizyczną) w stosunku do metod chemicznych ochrony roślin przed szkodnikami. Preparat tworzy lepką powłokę, która unieruchamia i uśmierca organizmy szkodliwe.
Ze względu na działanie fizyczne nie powoduje także selekcji ras odpornych na działanie preparatu oraz nie posiada okresu karencji.
Zapewnia:
- Szybkie działanie w szerokim zakresie temperatur
- Brak pozostałości substancji aktywnych stosowanych w konwencjonalnych środkach ochrony roślin
- Brak problemu uodporniania się szkodników
- Szerokie spektrum zwalczanych szkodników
- Zwiększenie skuteczności tradycyjnych środków ochrony roślin
Możliwość kilkukrotnego stosowania w sezonie wegetacyjnym.
Decis Mega 50EW– deltametryna (związek z grupy pyretroidów) – 50 g/l (4,80%). Środek owadobójczy w formie koncentratu do sporządzania emulsji wodnej, o działaniu kontaktowym i żołądkowym, przeznaczonym do zwalczania szkodników gryzących i kłująco-ssących w roślinach.
Globe (Globelambda) lambda-cyhalotryna (związek z grupy syntetycznych pyretroidów)– 100 g/l (9,53%) Środek owadobójczy w formie zawiesiny kapsuł w cieczy do rozcieńczania wodą, o działaniu kontaktowym i żołądkowym, przeznaczony do zwalczania szkodników gryzących i ssących w roślinach rolniczych.